YAZARLAR

COVİD 19 (HALUK SAYGI)

Virüs bir yılın sonunda bizim eve de girmeyi başarıyor galiba haydi hayırlısı.

12 Mart Cuma günü işe giden oğlumun yakalanma ihtimalinin olabileceğini, üç gün sonra Pazartesi  akşamı servis arkadaşının ateşlenmesi haberini aldığımızda anladık. 

Tabi ki bizleri tarifi imkânsız bir korku ve telaş sardı. Oğlumun çalıştığı firma 17 Mart Çarşamba günü test için eve sağlık ekibi yolladı. Akşam üstü aldığımız pozitif haberi ile bir anda neye uğradığımızı anlayamadık. Daha önce virüse yakalanan arkadaşlarımın telkinleri ve yol göstermeleri ile bir nebze olsun rahatladık.

Hani derler ya davulun sesi uzaktan hoş gelir diye. Kim demişse çok doğru söylemiş. Yakınımıza hatta evimize giren Covid bizi manevi olarak çok sarstı 18 Mart Perşembe günkü telefon trafiği kesinlikle yalnız olmadığımızı ve morallenmemizi sağladı.

Bakırköy İlçe Sağlık ve Bakırköy Kartaltepe Çamlık 3 Nolu Aile Sağlığı Merkezi 8 nolu birim tarafından aranmamız bizi çok mutlu etti. Aile Sağlık Merkezi’ndeki hemşiremizin her gün arayıp durumumuzla ilgilenmesi nedeniyle kendisine çok teşekkür ederiz.

Tabii ki oğlum hariç evde üç kişi daha varız, duyumlarımıza göre İlçe Sağlık eve gelip geri kalan bizlere de test yapacaklarmış. Stresli geçen beklemenin üzerinden altı gün geçti ki Kartaltepe Muhtarımızın araması ve ikazı ile 23 Mart Salı günü test için İlçe Sağlık’tan bize de geldiler. Üçümüzde de semptom (belirti) olmadığı için biraz da olsa rahattık. 24 Mart Çarşamba sabahı çalan telefon ile korkarak uyandım. İlçe Sağlık arıyordu diğer oğlumun da pozitif olduğunu ve ilaçlarını getireceklerini söylediler.

Büyük oğlum iş yerinde çalışma arkadaşından virüsü kaptığı için ve bize de bulaştıracağı korkusunu benim ve annesinin negatif olduğunu duyunca gösterdiği sevinç gösterisini görmenizi isterdim. Biz büyükler kimin için canımızı gözümüzü kırpmadan veririz tabii ki çocuklarımız için. Aksi gibi eşim ve ben negatif oğullarım maalesef pozitif olması da bizi çok üzdü. İnşallah bu günler de geride kalacak.

Biz ve bizim gibi bu illet ile uğraşan günahsız insanlar cereme çekerken yapılan büyük toplantılar canımızı fazlasıyla acıtmakta. İnsanın aklına bu ne perhiz, bu ne lahana turşusu sözü geliyor. Lütfen biraz olsun dikkat edelim.

Bir akşam okulların ara tatiline girmesiyle kar merkezlerinde yer kalmadı haberinin arkasından oraya giden vatandaşa sorulan soruda, çocukların canı sıkıldı geldik cevabı beni çileden çıkardı. O gün bu gündür haber programı seyretmiyorum. Be kardeşim senin canın can da evde bile maske ile dolaşan biz, hastanelerde canı ile uğraşan insanların hiç mi canı yok.

İki oğlum ile iki haftadır evin içinde görüntülü görüşüyor böyle hasret gideriyoruz. Yemeklerini herkes kendi odasında yemek zorunda kalıyor. Eşimden Allah razı olsun.

17 Mart Çarşamba günü başlayan esaretimiz 5 Nisan Pazartesi günü son bulacak.

Kurunun yanında yaş da yanar alın size günümüze uygun bir ata sözü daha. Sorumsuzca davranan insanların hataları yüzünden bu virüsün uzun yıllar bizleri bırakacağını sanmıyorum.

Kendinize iyi bakın, sadece kendinizi değil etrafınızdaki kişileri de düşünün.

Bir yanıt yazın

× Bize Ulaşın!