ÇALIŞAN GAZETECİLER

61 yıl önce…
1961’den beri…
“Çalışan Gazeteciler Günü” kutlanıyor.
Trabzon’da, Trabzonlu bir gazeteci olarak kutlamanın ise keyfi bambaşka…
Tam da plakamıza denk gelmişken…
Trabzonspor da hepimize tarifsiz bir heyecan vermişken…
*** İnsan, başlığı görünce “çalışmayan gazeteci mi olurmuş” diyesi geliyor.
Emekli olsa…
Hastalansa, elini ayağını çekse bile…
Ruhuna işlemiştir gazetecilik.
Keşke sadece “Gazeteciler Günü” olsa…
*** Her gazetecinin yoğurt yiyişi farklı.
Olaylara yaklaşımı, bilgi ve belgeleri yorumlayışı…
Bazı belgeleri görmezden gelişi…
Bazılarına balıklama atlayışı…
*** Son dönemde sayfa ve ekranlardan pek çok gazeteci adeta evine taşındı.
Bazıları milyonlarca izleyiciye ulaşınca toplumun önde gelen kişilerinin de “içini döktüğü” mecralara dönüştü.
Bu, beklenen bir şeydi.
Sanal medya, hiç olmadık kadar imdadına yetişti gazetecilerin.
Çalışan gazetecileri yeniden hayata bağladı.
*** Basın, yayın ve gazetecilik…
Toplam çalışan sayısının 100 bine yaklaştığı bir sektörden bahsediyoruz.
25 bin civarında “gazeteci” ile devam ediyor yolculuk…
Sendikalara üye olanlar ise 3 binlerde…
Hal böyle olunca hemen her medya grubundan gazeteciler bir şekilde kapı önüne konulabiliyor.
Yani şöyle…
Gazetecilerden, nasıl çalışıp çalışmayacakları istenebiliyor.
Nelere dokunup dokunamayacakları…
Yazıp yazamayacakları…
Biraz tuhaf kaçacak ama o zaman “ölü gazeteciler derneği” gibi bir şey çıkıyor ortaya…
*** Yaklaşık 4 yıldır yazıyorum Günebakış’ta…
Ne yazacağım, nasıl yazacağım konusunda kendimi alabildiğine özgür hissediyorum.
Bu mesleğe yıllarını vermiş duayen büyüklerimizi saygıyla selamlarken…
Kaybettiklerimizi rahmet ve minnetle anarken…
Gazetelerin, siz saygıdeğer okurlarımıza ulaşmasını sağlayan, işin mutfağındaki gizli kahramanlara da tüm kalbimle teşekkür ediyorum.
“Gazeteci” olmak güzel…
“Çalışan Gazeteci” ise bir ayrıcalık gibi.